traduction en francais en bas de la page
Ilja en Wodan
Heb Ilja en Wodan de eerste keer ontmoet in september 2012 en ik voelde het dadelijk: met deze twee krachtpatsers wil ik graag op reis. Het zijn 2 rustige brave paarden. Ze zijn geleerd om te berijden en in elkel of dubbelspan. Ze hebben nog nooit de woonwagen getrokken, maar ik oefen zoals je op de foto's kan zien met een kleiner karretje. Op de weg zijn ze ook braaf en verschrikken niet van auto's , brommertjes, camions, traktors, gekke fietsers,.... Hoe langer ik ze ken hoe liever ik ze zie, 't zijn prachtbeesten!!!
Eten
In de zomer heb ik constant weides gezocht voor hun die tijdelijk niet gebruikt worden, waar ze eenmalig kunnen grazen. Dit werkte goed en ze hebben wel wat hectaartjes afgegraasd. Ze stonden onderandere in de beemd in Wellen. Een mooi natuurreservaat. Nu, in de winter, geef ik ze hooi, bieten, wortelen en nog wat graantjes. Er is ook nog een wei waar ze dagelijks even gaan grazen als het niet te nat is of vol sneeuw ligt.
getuig
Ilja en Wodan trekken met een haam, dit is het houten ding rond hun nek. Ik heb gekozen voor dit getuig omdat boerenpaarden traditioneel altijd met dit getuig werken. Aangezien boeren vroeger dit gebruikten ga ik ervan uit dat dit aangenaam is voor hun om te trekken. Vanuit de haam komen er 2 trekken die deels uit smeedwerk bestaan (smid Gert Bruyninx maakte dit voor mij) en uit essenhouten balkjes met een buikriem en 2 rugriemen. Van hieruit komen er riemen naar de wagen. Verder is er nog een broek op hun poep om te remmen en uiteraard het kopstuk. Jammer genoeg is het verplicht om oogkleppen aan te hebben op de openbare weg, maar ik zet ze ver genoeg uit elkaar zodat ook de paarden van het landschap kunnen genieten.
Hoeven
De hoeven bekap ik zelf. Iemand die zelf al lang paarden heeft heeft me dit geleerd en verder heb ik een super goed boek: 'natuurlijk bekappen' dat ik iedereen aanraad die met paarden bezig is!!! Hoefschoenen moet ik nog laten maken voor de paarden voor op reis. Als we wat kilometers gaan maken mogen hun hoeven niet te fel gaan slijten op het asfalt. Ik kies voor hoefschoenen in plaats van ijzers door meerdere redenen. Ten eerste de gezondheid van het paard!! Paarden hebben geen bloedkleppen in hun aders, dus is het moeilijker voor het bloed om terug omhoog te geraken vanuit de benen. Maar hiervoor is er een hoefmechanisme, de hoef zet uit als er gewicht op staat en krimt als hij in de lucht hangt. Zo werkt de hoef als een grote pomp om bloed omhoog te pompen. Als je ijzers zet werkt dit mechanisme niet meer. In het boek van natuurlijk bekappen staan nog vele redenen om niet te kiezen voor ijzers. De ijzers staan er ook constant op, terwijl je de schoenen uitdoet als ze terug de weide opgaan. Ikzelf doe ook graag mijn schoenen uit 's avonds. Ook financieel is het interessanter, het is in het begin een grote aankoop, maar de hoefschoenen gaan langer mee dan een paar ijzers. Hoefijzers moet je in princiepe om de 350km vervangen. Hoefschoenen gaan langer mee, en als ze wat slijten kan je gewoon de zool vervangen, die da n heel wat goedkoper is dan ijzers.
Gezondheid
Wodan is altijd in topstaat, hij lijkt nooit ergens last van te hebben. Ilja is een ander verhaal, in de zomer had hij mok: een aandoening op de benen met kostvorming waarvan een paard fel pijn kan hebben en mank kan worden. Gelukkig is dit (voorlopig) opgelost. Het is verdwenen met de combinatie van een zware insecticide die alle mijten op de benen dood, een ontsmettend wasje alle 3 dagen en smeerwortelolie om alles beter te doen genezen. Nu is er een ander probleem gerezen. In 2 weken tijd werd Ilja ineens heel mager. Ik belde de dierenarts direct en deze zei hem eerst nog eens te ontwormen. Maar na 2 weken ging het nog niet beter, dus de dierenarts is weer gekomen. Hij bleek wat scherpe randen aan zijn tanden te hebben, waardoor hij zijn eten niet meer goed maalde en dus minder verteerde. En wat zand in zijn maag. Uit het bloedonderzoek bleek dat hij hierdoor een vitamine E tekort heeft en bepaalde stoffen in de lever die te weinig aanwezig zijn. De vitamine E is een belangrijk antioxidant (voor het uitschakelen van vrije radicalen) en de leverwaarden zijn belangrijk voor het omzetten van voedingstoffen naar vet in het lichaam. Het zand in de maag is al opgelost door een supplement op basis van weegbree. Voor de vitamine E en zijn lever krijgt hij nog supplementen. Daarbuiten krijgt hij veel meer eten als wodan om te proberen hem terug op gewicht te krijgen. Hopelijk gaat het snel beter met hem!! Maar hij krijgt zowiezo alle tijd, we vertrekken pas als hij terug in topvorm is...
Het heeft een paar maanden geduurt voor hij terug op zijn positieven was maar ilja is terug de oude!!!!! Hij is terug op zijn gewicht, nu de conditie nog een beetje opwerken en we zijn klaar voor vertrek!!!
Ilja et wodan
J'ai rencontré Ilja et Wodan en septembre 2012, et on a accroché tout de suite. Je veux vraiment bien partir en voyage avec ces deux grandes baraques!!! Ce sont deux chevaux calmes et gentils qui sont capables de tirer seuls ou à deux, et aussi d'être montés. Ils n'ont encore pas tiré la roulotte que j'ai construite, mais comme vous pouvez le voir sur les photos, je les entraine avec une charette plus petite. Ils sont habitués aux routes et leurs voitures, scooters, motos, camions, tracteurs et bicycletteurs fous... Plus je les connais, et plus je les aime. Ils sont magnifiques.
La bouffe
L'été, ils sont aux champs. En cherchant, j'ai toujours trouvé des gens solidaires pour me prêter un bout de terrain dont ils peuvent se repaître de l'herbe grasse qui y pousse. Ca fonctionne bien, et ils mangent quand même pas mal d'hectars dis donc! Ils ont passé beaucoup de temps dans une reserve naturelle à Wellen. L'hiver, je leur donne du foin, des betteraves, carottes, et des mélanges de graines et céréales. Ils mangent aussi de l'herbe des champes, quand ce n'est pas trop mouillé ou recouvert de neige.
Le matos d'attelage.
Ilja et wodan travaillent avec un collier (le truc en bois autour du cou). J'ai choisi ce type de materiel car cette race (le cheval de trait belge) a toujours travaillé et travaille toujours avec ce materiel. Même les anciens agriculteurs l'utilisent et l'utilisaient pour le travail au champ. Accroché au collier, et forgées par un ami forgeron (Gert Bruyninx), des pièces en métal et bois s'étendent jusqu'à l'arrière du cheval pour tirer. Il ya aussi le pantalon (cuire) qui sert de frein, et bien sûr les brides. Malheureusement, la loi m'oblige à leur faire porter les oeillères sur les brides, mais je les ouvre au maximum pour qu'ils puissent eux aussi profiter du paysage.
Les pieds.
Je coupe moi-même les sabots des chevaux. Quelqu'un qui fait ça depuis déjà longtemps m'a appri, et j'ai un livre super à ce propos. Je ne sais pas s'il existe en français...(en neerlandais: natuurlijk bekappen. “couper naturel”) Tous les gens qui ont des chevaux devraient avoir ce livre, il est trop bien!
Je vais utiliser des parages pour mes chevaux (chaussures naturelles). Parce qu'on va quand même faire pas mal de kilomètres sur le tarmac, alors faut bien mettre quelquechose!
J'ai choisi des parages naturels à la place des fers pour plusieurs raisons. La première étant la santé des chevaux!! Les chevaux ne sont en effet pas faits comem nous, et pour que le sang circule correctement depuis les pieds, ils ont besoin de leurs sabots qui sont utilisés comme des pompes qui font circuler en un pas parfois jusqu'à un litre de sang. Avec les fers, le sabot ne s'étend pas sur le sol, et la fonction de pompe ne fonctionne plus. Aussi, les fers sont chers pour des chevaux de cette taille, et ne sont utilisables que 350km. Il y a encore beaucoup de raisons poru faire ce choix. Elles sont toutes expliquées dans le livre. Bien sur, ces parages sont un achat important, mais ils durent plus longtemps, et le bas de la chaussure est moins chère à changer. En plus, il sera chouette pour eux d'enlever leurs parages quand c'est l'heure d'aller au champ! J'enlève les miennes, moi, quand je me vautre dans mon fauteuil! :)
La sante
Wodan a toujours été, jusqu'à présent, en super forme. Il pète le feu et n'a jamais eu de problèmes. Pour Ilja, c'est une autre histoire. L'été dernier, il a eu une infection au bas de la jambe appelée “mok” en neerlandais. C'est très douloureux pour le cheval, mais heureusement, c'est parti après quelques semaines de soins (une sorte d'insecticide chimique à mettre tous les trois jours, et antiseptique + huile de consoude tous les jours). C'est une maladie chronique, a surveiller. Maintenant, Ilja a un autre problème. En l'espace de deux semaines, il a perdu beaucoup de poids et est devenu très maigre. Le vétérinaire a conseiller en premier de vermifuger. Après deux semaines, ça n'allait pas mieux. Ses dents étaient trop coupantes, la vétérinaire a donc limé celles-ci pour qu'il puisse mêcher correctement et bien assimiler les vitamines des aliments. Des tests sanguins ont été faits à ce moment là, et il s'est avéré qu'Ilja est en carence de vitamine E, et que sont foie a besoin d'être boosté.
La vitamine E est un important antioxydant, très importante pour les muscles. Et ce qu'il manque dans le foie est ce qui sert à faire du gras.
A l'heure actuelle on lui donne un supplément de vitamine E et un truc pour le foie. Et on lui donne beaucoup, beaucoup de bouffe. On espère que ça va aller mieux très vite!!! De toute façon, on partira pas avant qu'il soit en pleine forme!
ca pris quelque mois, mais ilja est en pleine forme! pret pour partir...